凍った虹

数日前に、友人の投稿を読んでいる時に、すごく印象に残った比喩に出会った。友人は有名な作家のセリフを参照にして、時間を『一歩進むごとに永遠の中に沈んでゆく橋』に例えた。この比喩はビフロスト(Bifröst)という、北欧神話の虹の橋を思い出させた。 北欧の伝説においては、ビフロストは人間の住んでいる地域を神々の王国とつながっている虹の橋。若いころ、北欧神話の本を夢中で読んだり、北欧神話をテーマとした音楽を熱心に聴いている時、この派手な虹の橋を心に描くことを楽しんだものだ。今や、虹の橋のことを思うたびに、美しいけど接触できないものしか思い浮かんでいない。同時に、北欧の古代民族は神々の王国への道として相当に虹のような無形で儚いものを選んだ、とずっと思っている。 現代では虹が屈折された光の結果でしかないと分かっているけど、たまには古代からさほど変わっていない僕たちの脳は虹を見るとまだ本当かどうか迷っている。 サクソンの「Frozen Rainbow」という曲を聴くたびに、上記のすべての思いが頭をよぎっている。虹の秘密を探している者の話をする、ゆっくりしたテンポのバラードだ。 = Saxon - Frozen Rainbow = https://www.youtube.com/watch?v=f5zGzhBqJCg もし僕が主人公の友人だったら、以下のようなことを彼に言うだろう。 「虹の秘密は? 虹がお前にしか見えない、ということだ」 悪役のセリフのような感じがしているだろうが(笑)

Several days ago, while reading a friend's entry, I happened upon an impressive metaphor. My friend, while quoting a famous writer, compared time to a "bridge that sinks into eternity with every step we take". This reminded me of Bifröst, the rainbow bridge of Norse legend. According to Norse legend, Bifröst is a rainbow bridge that connects the mortal world to the kingdom of the gods. Back when I was younger, I really enjoyed imagining this flashy rainbow bridge while devouring books about Norse mythology and listening to music with such themes. Now, whenever I think of the rainbow bridge, all that comes to mind are things that are beautiful but intangible. At the same time, I come to think more and more that the ancient peoples of Scandinavia fittingly chose something as fleeting and intangible as a rainbow as the path leading to the kingdom of the gods. Although nowadays we know well that rainbows are nothing but the result of refracted light, sometimes our minds that haven't really changed since ancient times still wonder about whether rainbows are real or not, whenever we see them. All the above thoughts cross my mind whenever I listen to "Frozen Rainbow" by Saxon. It's a slow-paced ballad about a man who's searching for the secret of the rainbow. If I were this man's friend, I'd tell him something like this. "Oh, the secret of the rainbow? Only you can see the rainbow. That's the secret." It may sound more like a villain's quote, though.^^ ------------------- Πριν κάμποσες μέρες, διαβάζοντας το ποστ ενός φίλου, έπεσα πάνω σε μια παρομοίωση που μου έκανε εντύπωση. Ο φίλος μου, κάνοντας αναφορά σε έναν διάσημο συγγραφέα, παρομοίασε τον χρόνο με «μια γέφυρα που βυθίζεται στην αιωνιότητα με κάθε μας βήμα». Μου θύμισε το Μπίφροστ, τη γέφυρα-ουράνιο τόξο της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Στη Σκανδιναβική μυθολογία, το Μπίφροστ είναι μια γέφυρα-ουράνιο τόξο, συνδέει τον κόσμο των θνητών με το βασίλειο των θεών. Όταν ήμουν πιο μικρός μου άρεσε να φαντάζομαι αυτήν την εντυπωσιακή γέφυρα-ουράνιο τόξο ενώ καταβρόχθιζα βιβλία Σκανδιναβικής μυθολογίας και άκουγα μουσική με ανάλογη θεματολογία. Τώρα πια, όποτε σκέφτομαι ουράνια τόξα, το μόνο που μου περνάει από το μυαλό είναι πράγματα όμορφα αλλά άπιαστα. Ταυτόχρονα πιστεύω όλο και περισσότερο ότι οι αρχαίοι λαοί της Σκανδιναβίας σοφά επέλεξαν κάτι τόσο εφήμερο και μη ψηλαφητό όσο ένα ουράνιο τόξο, ως τη γέφυρα προς το βασίλειο των θεών. Πλέον γνωρίζουμε ότι τα ουράνια τόξα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα διάθλασης του φωτός, αλλά μερικές φορές, τα μυαλά μας που δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τα αρχαία χρόνια, ακόμα αναρωτιούνται αν τα ουράνια τόξα είναι αληθινά ή οχι, όταν τα βλέπουμε. Όλα αυτά περνάνε από το μυαλό μου όποτε ακούω το «Frozen Rainbow» των Saxon. Είναι μια ήρεμη μπαλάντα που μιλάει για κάποιον που ψάχνει το μυστικό του ουράνιου τόξου. Αν ήμουν φίλος του, θα του έλεγα κάτι τέτοιο. «Το μυστικό του ουράνιου τόξου είναι πως μόνο εσύ μπορείς να το δεις». Αν και μάλλον ακούγεται πιο πολύ σαν ατάκα του κακού της ιστορίας.^^