引き潮

毎回散歩に出かけると、よく周りの景色を調べて季節による変化に気づいています。先週、夜の散歩中に、夏によく泳ぎに行っている海辺に近づいて、海がすごく引いたのに気づいていました。夏に着くのに泳がないといけない場所は、その時ただ歩くだけで行くことができました。まるで目の前に見知らぬ世界が開かれたかのようでした。 湿った、藻草の生い茂った岩を歩いてみました。ひっくり返ったウニをあっちこっちで見かけました。それらのいくつかは下部に小石がくっつけあった、ということに気づきました。多分、海から外れている間に湿気を保つためだろう、と思いました。海に投げてみるところでしたが、すぐに考え直しました。 「こんな引き潮は以前もあったんだろう。ウニはもう絶滅していないならきっと僕の助けが必要じゃない。」 水ぎわに着いた時、いつもの海岸線からもう三十メートルの奥にいたのに気づきました。海がまたこれほど引くのがいつだろうかなと思って、できる内にもう少し探検することにしました。本棚に飾る美しい貝殻などがきっと見つかるだろうと期待していましたが、結局、より思いがけないものが見つかりました。 肉がまるで取り除かれて、完璧に保存されたカニのハサミでした。関節がよく動けたから、まるで子供のころからの手の込んだオモチャのような感じがしていました。でもこのオモチャはプラスチックでできなく、100%オーガニックでした。甲殻類と彼らのハサミは長い間何かの魅力を覚えていました。子供のころ父と海に行ってカニを捜していたものです。父はカニについて色々教えてくれました。カニに言及するのに普通の「κάβουρας」という言葉のかわりに「πάγουρος」という言葉を使っていたのを覚えています。「πάγουρος」はギリシャ語で文字通りに「岩の尾」という意味です。昔で魚市場と漁師の中で聞こえた言葉でしたが、今や動物学でしか使われていないらしい。 帰ったら、海臭さを削除するのにカニのハサミを一晩ほど石鹸水に入れました。今、カニのハサミは本棚に他の貝殻とともに置いてあります。

Every time I go out for a walk, I check the surroundings and notice the changes depending on the season. Last week, during a night walk, I drew near a beach where I usually go to swim, and noticed that the sea had receded a lot. Places I could reach only by swimming, now I could just reach them on foot. It was as if an unknown world had opened up before me. I tried stepping on the humid, algae-filled rocks. I caught sight of overturned sea urchin here and there. I noticed that some of them had small pebbles stuck on the lower part of their bodies. Maybe they do this in order to keep some humidity, I thought. I was about to throw them back into the sea, but then I thought again. "There must've been such an ebb tide before. If sea urchin haven't gone extinct yet, they probably don't need my help". When I reached the water's edge, I noticed that I was already thirty meters away from the usual coastline. Not knowing when there would be such an ebb tide again, I decided to explore a bit more while I could. I expected to find a nice seashell to decorate my shelves with, but instead, I found something even more unexpected. It was a perfectly preserved crab claw, emptied from its flesh. The joints moved perfectly, and it reminded me of some intricate toy from my childhood. Only that this toy wasn't plastic, but 100% organic. Crustaceans and their claws have fascinated me for a long time. When I was little, we used to look for crabs with my father when we went to the beach. My father told me a lot about crabs, and I remember him referring to them as "πάγουρος", instead of using the common word "καβούρι". "Πάγουρος" literally means "rock tail" in Greek. It's a word that was commonly heard in fish markets and among fishermen back in the day, but now it seems to be used only in zoology. When I got back home, I placed the claw into soapy water to take out the sea smell for about one night. Now it's placed among other seashells on my bookshelf. ---------- Κάθε φορά που πηγαίνω για περίπατο, παρατηρώ το περιβάλλον και προσέχω τις αλλαγές ανάλογα με την εποχή. Την περασμένη εβδομάδα που πήγα για βραδινό περίπατο, πλησίασα μια ακρογιαλιά όπου κολυμπάω συχνά, και πρόσεξα ότι η θάλασσα είχε τραβηχτεί πολύ. Μέρη όπου έπρεπε να πάω κολυμπώντας, τώρα μπορούσα απλά να τα φτάσω περπατώντας. Ήταν λες και ανοίχτηκε ένας άγνωστος κόσμος μπροστά στα μάτια μου. Προσπάθησα να περπατήσω πάνω στα βράχια, που ήταν ακόμα υγρά και γεμάτα φύκια. Πρόσεξα κάτι αναποδογυρισμένους αχινούς εδώ κι εκεί. Μερικοί είχαν μικρά πετραδάκια κολλημένα στα στομάχια τους. Ίσως να το κάνουν αυτό για να κρατάνε την υγρασία όσο βρίσκονται έξω από το νερό, σκέφτηκα. Είπα να τους ξαναρίξω μέσα στη θάλασσα, αλλά το ξανασκέφτηκα. «Σίγουρα έχει υπάρξει και στο παρελθόν τέτοια παλίρροια. Άμα δεν εξαφανιστήκανε ακόμα, μάλλον δε χρειάζονται τη βοήθειά μου». Όταν έφτασα στην άκρη της θάλασσας, πρόσεξα ότι είχα ήδη απομακρυνθεί τριάντα μέτρα από τη συνηθισμένη ακτογραμμή. Μην ξέροντας πότε ξανά θα είχε τέτοια παλίρροια, είπα να εξερευνήσω λίγο ακόμα. Περίμενα να βρω κανένα ωραίο κοχύλι για να διακοσμήσω τα ράφια μου, αλλά αντ'αυτού βρήκα κάτι πιο απρόσμενο. Ήταν μια δαγκάνα από καβούρι, τέλεια διατηρημένη και αδειασμένη από το κρέας του. Οι αρθρώσεις κινούνταν τέλεια, και μου θύμιζε κάτι περίτεχνα παιχνίδια από τότε που ήμουν παιδί. Μόνο που αυτό το παιχνίδι δεν ήτανε πλαστικό, αλλά από 100% φυσικό υλικό. Τα οστρακοειδή και οι δαγκάνες τους πάντοτε μου ασκούσανε μια γοητεία. Όταν ήμουν μικρός πηγαίναμε με τον πατέρα μου στη θάλασσα και συνηθίζαμε να ψάχνουμε για καβούρια. Μου μάθαινε διάφορα για τα καβούρια, και τον θυμάμαι να τα λέει «πάγουρους» αντί για «καβούρια», που είναι η συνηθισμένη λέξη γι' αυτά. «Πάγουρος» σημαίνει κυριολεκτικά «ουρά από βράχο». Είναι μια λέξη που παλιά ακουγόταν πολύ στις ψαραγορές και ανάμεσα σε ψαράδες, αλλά πλέον απαντάνται μόνο στη ζωολογία. Όταν γύρισα σπίτι έβαλα τη δαγκάνα μέσα σε σαπουνόνερο για να διώξω τη μυρωδιά της θάλασσας. Τώρα βρίσκεται πάνω στο ράφι μου ανάμεσα σε άλλα κοχύλια.